喜雨亭记

朝代：宋代

作者：苏轼

原文：

　　亭以雨名，志喜也。古者有喜，则以名物，示不忘也。周公得禾，以名其书；汉武得鼎，以名其年；叔孙胜敌，以名其子。其喜之大小不齐，其示不忘一也。

　　予至扶风之明年，始治官舍。为亭于堂之北，而凿池其南，引流种木，以为休息之所。是岁之春，雨麦于岐山之阳，其占为有年。既而弥月不雨，民方以为忧。越三月，乙卯乃雨，甲子又雨，民以为未足。丁卯大雨，三日乃止。官吏相与庆于庭，商贾相与歌于市，农夫相与忭于野，忧者以喜，病者以愈，而吾亭适成。

　　于是举酒于亭上，以属客而告之，曰：“五日不雨可乎？”曰：“五日不雨则无麦。”“十日不雨可乎？”曰：“十日不雨则无禾。”“无麦无禾，岁且荐饥，狱讼繁兴，而盗贼滋炽。则吾与二三子，虽欲优游以乐于此亭，其可得耶？今天不遗斯民，始旱而赐之以雨。使吾与二三子得相与优游以乐于此亭者，皆雨之赐也。其又可忘耶？”

　　既以名亭，又从而歌之，曰：“使天而雨珠，寒者不得以为襦；使天而雨玉，饥者不得以为粟。一雨三日，伊谁之力？民曰太守。太守不有，归之天子。天子曰不然，归之造物。造物不自以为功，归之太空。太空冥冥，不可得而名。吾以名吾亭。”

　　tíng yǐ yǔ míng ，zhì xǐ yě 。gǔ zhě yǒu xǐ ，zé yǐ míng wù ，shì bú wàng yě 。zhōu gōng dé hé ，yǐ míng qí shū ；hàn wǔ dé dǐng ，yǐ míng qí nián ；shū sūn shèng dí ，yǐ míng qí zǐ 。qí xǐ zhī dà xiǎo bú qí ，qí shì bú wàng yī yě 。

　　yǔ zhì fú fēng zhī míng nián ，shǐ zhì guān shě 。wéi tíng yú táng zhī běi ，ér záo chí qí nán ，yǐn liú zhǒng mù ，yǐ wéi xiū xī zhī suǒ 。shì suì zhī chūn ，yǔ mài yú qí shān zhī yáng ，qí zhàn wéi yǒu nián 。jì ér mí yuè bú yǔ ，mín fāng yǐ wéi yōu 。yuè sān yuè ，yǐ mǎo nǎi yǔ ，jiǎ zǐ yòu yǔ ，mín yǐ wéi wèi zú 。dīng mǎo dà yǔ ，sān rì nǎi zhǐ 。guān lì xiàng yǔ qìng yú tíng ，shāng jiǎ xiàng yǔ gē yú shì ，nóng fū xiàng yǔ biàn yú yě ，yōu zhě yǐ xǐ ，bìng zhě yǐ yù ，ér wú tíng shì chéng 。

　　yú shì jǔ jiǔ yú tíng shàng ，yǐ shǔ kè ér gào zhī ，yuē ：“wǔ rì bú yǔ kě hū ？”yuē ：“wǔ rì bú yǔ zé wú mài 。”“shí rì bú yǔ kě hū ？”yuē ：“shí rì bú yǔ zé wú hé 。”“wú mài wú hé ，suì qiě jiàn jī ，yù sòng fán xìng ，ér dào zéi zī chì 。zé wú yǔ èr sān zǐ ，suī yù yōu yóu yǐ lè yú cǐ tíng ，qí kě dé yē ？jīn tiān bú yí sī mín ，shǐ hàn ér cì zhī yǐ yǔ 。shǐ wú yǔ èr sān zǐ dé xiàng yǔ yōu yóu yǐ lè yú cǐ tíng zhě ，jiē yǔ zhī cì yě 。qí yòu kě wàng yē ？”

　　jì yǐ míng tíng ，yòu cóng ér gē zhī ，yuē ：“shǐ tiān ér yǔ zhū ，hán zhě bú dé yǐ wéi rú ；shǐ tiān ér yǔ yù ，jī zhě bú dé yǐ wéi sù 。yī yǔ sān rì ，yī shuí zhī lì ？mín yuē tài shǒu 。tài shǒu bú yǒu ，guī zhī tiān zǐ 。tiān zǐ yuē bú rán ，guī zhī zào wù 。zào wù bú zì yǐ wéi gōng ，guī zhī tài kōng 。tài kōng míng míng ，bú kě dé ér míng 。wú yǐ míng wú tíng 。”

相关翻译

相关赏析

作者介绍

热门诗词推荐