客中行/客中作翻译及注释

翻译
兰陵美酒甘醇，就像郁金香芬芳四溢。兴来盛满玉碗，泛出琥珀光晶莹迷人。
主人端出如此好酒，定能醉倒他乡之客。最后哪能分清，何处才是家乡？

注释
⑴客中：指旅居他乡。唐孟浩然《早寒江上有怀》诗：“我家襄水上，遥隔楚云端，乡泪客中尽，孤帆天际看。”
⑵兰陵：今山东省临沂市苍山县兰陵镇；一说位于今四川省境内。郁金香：散发郁金的香气。郁金，一种香草，用以浸酒，浸酒后呈金黄色。唐卢照邻《长安古意》诗：“双燕双飞绕画梁，罗纬翠被郁金香。”
⑶玉椀（wǎn）：玉制的食具，亦泛指精美的碗。三国魏嵇康《答难养生论》：“李少君识桓公玉椀。”椀，同“碗”。琥珀（hǔpò）：一种树脂化石，呈黄色或赤褐色，色泽晶莹。这里形容美酒色泽如琥珀。
⑷但使：只要。醉客：让客人喝醉酒。醉，使动用法。
⑸他乡：异乡，家乡以外的地方。《乐府诗集·相和歌辞十三·饮马长城窟行》：“梦见在我傍，忽觉在他乡。”

客中行/客中作赏析

　　这首诗赞美了美酒的清醇、主人的热情，表现了诗人豪迈洒脱的精神境界，同时也反映了盛唐社会的繁荣景象。

　　抒写离别之悲、他乡作客之愁，是古代诗歌创作中一个很普遍的主题。然而这首诗虽题为“客中”作，抒写的却是作者的另一种感受。“兰陵美酒郁金香，玉碗盛来琥珀光。”兰陵，点出作客之地，但把它和美酒联系起来，便一扫令人沮丧的外乡异地凄楚情绪，而带有一种使人迷恋的感情色彩了。著名的兰陵美酒，是用香草郁金加工浸制，带着醇浓的芬芳，又是盛在晶莹润泽的玉碗里，看去犹如琥珀般的光艳。诗人面对美酒，愉悦兴奋之情自可想见了。

　　“但使主人能醉客，不知何处是他乡。”这两句诗，可以说既在人意中，又出人意外。说在人意中，因为它符合前面描写和感情发展的自然趋向；说出人意外，是因为《客中行》这样一个似乎是暗示要写客愁的题目，在李白笔下，完全是另一种表现。这样诗就显得特别耐人寻味。诗人并非没有意识到是在他乡，当然也并非丝毫不想念故乡。但是，这些都在兰陵美酒面前被冲淡了。一种流连忘返的情绪，甚至乐于在客中、乐于在朋友面前尽情欢醉的情绪完全支配了他。由身在客中，发展到乐而不觉其为他乡，正是这首诗不同于一般羁旅之作的地方。

　　全诗语奇意也奇，形象潇洒飘逸，充分表现了李白豪放不羁的个性，并从一个侧面反映出盛唐时期的时代气氛。

客中行/客中作创作背景

　　这首诗作于李白开元（唐玄宗年号，713—741）年间漫游东鲁之时。李白在天宝（唐玄宗年号，742—756）初年长安之行以后移家东鲁。这首诗作于东鲁的兰陵，而以兰陵为“客中”，应为入长安前的作品。这时社会呈现着财阜物美的繁荣景象，人们的精神状态一般也比较昂扬振奋。而李白更是重友情，嗜美酒，爱游历。祖国山川风物，在他的心目中都充满了美丽。当时他在东鲁任城（今山东济宁）尝与张叔明、孔巢父、韩准、裴政、陶沔会于徂徕山（在今山东省泰安县东南四十里）中。此时李白虽抱有经世济民之志，但对隐逸山林也很羡慕。在这优美的自然环境中，他高歌纵酒，啸傲山林，怡情自然，怀才自负，毫无末路穷途之感。

kè zhōng háng /kè zhōng zuò fān yì jí zhù shì

fān yì
lán líng měi jiǔ gān chún ，jiù xiàng yù jīn xiāng fēn fāng sì yì 。xìng lái shèng mǎn yù wǎn ，fàn chū hǔ pò guāng jīng yíng mí rén 。
zhǔ rén duān chū rú cǐ hǎo jiǔ ，dìng néng zuì dǎo tā xiāng zhī kè 。zuì hòu nǎ néng fèn qīng ，hé chù cái shì jiā xiāng ？

zhù shì
⑴kè zhōng ：zhǐ lǚ jū tā xiāng 。táng mèng hào rán 《zǎo hán jiāng shàng yǒu huái 》shī ：“wǒ jiā xiāng shuǐ shàng ，yáo gé chǔ yún duān ，xiāng lèi kè zhōng jìn ，gū fān tiān jì kàn 。”
⑵lán líng ：jīn shān dōng shěng lín yí shì cāng shān xiàn lán líng zhèn ；yī shuō wèi yú jīn sì chuān shěng jìng nèi 。yù jīn xiāng ：sàn fā yù jīn de xiāng qì 。yù jīn ，yī zhǒng xiāng cǎo ，yòng yǐ jìn jiǔ ，jìn jiǔ hòu chéng jīn huáng sè 。táng lú zhào lín 《zhǎng ān gǔ yì 》shī ：“shuāng yàn shuāng fēi rào huà liáng ，luó wěi cuì bèi yù jīn xiāng 。”
⑶yù wǎn （wǎn）：yù zhì de shí jù ，yì fàn zhǐ jīng měi de wǎn 。sān guó wèi jī kāng 《dá nán yǎng shēng lùn 》：“lǐ shǎo jun1 shí huán gōng yù wǎn 。”wǎn ，tóng “wǎn ”。hǔ pò （hǔpò）：yī zhǒng shù zhī huà shí ，chéng huáng sè huò chì hè sè ，sè zé jīng yíng 。zhè lǐ xíng róng měi jiǔ sè zé rú hǔ pò 。
⑷dàn shǐ ：zhī yào 。zuì kè ：ràng kè rén hē zuì jiǔ 。zuì ，shǐ dòng yòng fǎ 。
⑸tā xiāng ：yì xiāng ，jiā xiāng yǐ wài de dì fāng 。《lè fǔ shī jí ·xiàng hé gē cí shí sān ·yǐn mǎ zhǎng chéng kū háng 》：“mèng jiàn zài wǒ bàng ，hū jiào zài tā xiāng 。”

kè zhōng háng /kè zhōng zuò shǎng xī

　　zhè shǒu shī zàn měi le měi jiǔ de qīng chún 、zhǔ rén de rè qíng ，biǎo xiàn le shī rén háo mài sǎ tuō de jīng shén jìng jiè ，tóng shí yě fǎn yìng le shèng táng shè huì de fán róng jǐng xiàng 。

　　shū xiě lí bié zhī bēi 、tā xiāng zuò kè zhī chóu ，shì gǔ dài shī gē chuàng zuò zhōng yī gè hěn pǔ biàn de zhǔ tí 。rán ér zhè shǒu shī suī tí wéi “kè zhōng ”zuò ，shū xiě de què shì zuò zhě de lìng yī zhǒng gǎn shòu 。“lán líng měi jiǔ yù jīn xiāng ，yù wǎn shèng lái hǔ pò guāng 。”lán líng ，diǎn chū zuò kè zhī dì ，dàn bǎ tā hé měi jiǔ lián xì qǐ lái ，biàn yī sǎo lìng rén jǔ sàng de wài xiāng yì dì qī chǔ qíng xù ，ér dài yǒu yī zhǒng shǐ rén mí liàn de gǎn qíng sè cǎi le 。zhe míng de lán líng měi jiǔ ，shì yòng xiāng cǎo yù jīn jiā gōng jìn zhì ，dài zhe chún nóng de fēn fāng ，yòu shì shèng zài jīng yíng rùn zé de yù wǎn lǐ ，kàn qù yóu rú hǔ pò bān de guāng yàn 。shī rén miàn duì měi jiǔ ，yú yuè xìng fèn zhī qíng zì kě xiǎng jiàn le 。

　　“dàn shǐ zhǔ rén néng zuì kè ，bú zhī hé chù shì tā xiāng 。”zhè liǎng jù shī ，kě yǐ shuō jì zài rén yì zhōng ，yòu chū rén yì wài 。shuō zài rén yì zhōng ，yīn wéi tā fú hé qián miàn miáo xiě hé gǎn qíng fā zhǎn de zì rán qū xiàng ；shuō chū rén yì wài ，shì yīn wéi 《kè zhōng háng 》zhè yàng yī gè sì hū shì àn shì yào xiě kè chóu de tí mù ，zài lǐ bái bǐ xià ，wán quán shì lìng yī zhǒng biǎo xiàn 。zhè yàng shī jiù xiǎn dé tè bié nài rén xún wèi 。shī rén bìng fēi méi yǒu yì shí dào shì zài tā xiāng ，dāng rán yě bìng fēi sī háo bú xiǎng niàn gù xiāng 。dàn shì ，zhè xiē dōu zài lán líng měi jiǔ miàn qián bèi chōng dàn le 。yī zhǒng liú lián wàng fǎn de qíng xù ，shèn zhì lè yú zài kè zhōng 、lè yú zài péng yǒu miàn qián jìn qíng huān zuì de qíng xù wán quán zhī pèi le tā 。yóu shēn zài kè zhōng ，fā zhǎn dào lè ér bú jiào qí wéi tā xiāng ，zhèng shì zhè shǒu shī bú tóng yú yī bān jī lǚ zhī zuò de dì fāng 。

　　quán shī yǔ qí yì yě qí ，xíng xiàng xiāo sǎ piāo yì ，chōng fèn biǎo xiàn le lǐ bái háo fàng bú jī de gè xìng ，bìng cóng yī gè cè miàn fǎn yìng chū shèng táng shí qī de shí dài qì fēn 。

kè zhōng háng /kè zhōng zuò chuàng zuò bèi jǐng

　　zhè shǒu shī zuò yú lǐ bái kāi yuán （táng xuán zōng nián hào ，713—741）nián jiān màn yóu dōng lǔ zhī shí 。lǐ bái zài tiān bǎo （táng xuán zōng nián hào ，742—756）chū nián zhǎng ān zhī háng yǐ hòu yí jiā dōng lǔ 。zhè shǒu shī zuò yú dōng lǔ de lán líng ，ér yǐ lán líng wéi “kè zhōng ”，yīng wéi rù zhǎng ān qián de zuò pǐn 。zhè shí shè huì chéng xiàn zhe cái fù wù měi de fán róng jǐng xiàng ，rén men de jīng shén zhuàng tài yī bān yě bǐ jiào áng yáng zhèn fèn 。ér lǐ bái gèng shì zhòng yǒu qíng ，shì měi jiǔ ，ài yóu lì 。zǔ guó shān chuān fēng wù ，zài tā de xīn mù zhōng dōu chōng mǎn le měi lì 。dāng shí tā zài dōng lǔ rèn chéng （jīn shān dōng jì níng ）cháng yǔ zhāng shū míng 、kǒng cháo fù 、hán zhǔn 、péi zhèng 、táo miǎn huì yú cú lái shān （zài jīn shān dōng shěng tài ān xiàn dōng nán sì shí lǐ ）zhōng 。cǐ shí lǐ bái suī bào yǒu jīng shì jì mín zhī zhì ，dàn duì yǐn yì shān lín yě hěn xiàn mù 。zài zhè yōu měi de zì rán huán jìng zhōng ，tā gāo gē zòng jiǔ ，xiào ào shān lín ，yí qíng zì rán ，huái cái zì fù ，háo wú mò lù qióng tú zhī gǎn 。