送别/山中送别/送友翻译及注释

翻译
在深山中送走了好友，夕阳落下把柴门半掩。
春草到明年催生新绿，朋友啊你能不能回还？

注释
⑴掩：关闭。柴扉：柴门。
⑵明年：一作“年年”。
⑶王孙：贵族的子孙，这里指送别的友人。

送别/山中送别/送友鉴赏

　　这首《山中送别》诗，不写离亭饯别的情景，而是匠心别运，选取了与一般送别诗全然不同的下笔着墨之点。

　　诗的首句“山中相送罢”，在一开头就告诉读者相送已罢，把送行时的话别场面、惜别情怀，用一个看似毫无感情色彩的“罢”字一笔带过。这里，从相送到送罢，跳越了一段时间。而次句从白昼送走行人一下子写到“日暮掩柴扉”，则又跳越了一段更长的时间。诗人在把生活接入诗篇时，剪去了在这段时间内送行者的所感所想，都当作暗场处理了。

　　对离别有体验的人都知道，行人将去的片刻固然令人黯然魂消，但一种寂寞之感、怅惘之情往往在别后当天的日暮时会变得更浓重、更稠密。在这离愁别恨最难排遣的时刻，要写的东西也定必是千头万绪的；可是，诗只写了一个“掩柴扉”的举动。这是山居的人每天到日暮时都要做的极其平常的事情，看似与白昼送别并无关连。而诗人却把这本来互不关连的两件事连在了一起，使这本来天天重复的行动显示出与往日不同的意味，从而寓别情于行间，见离愁于字里。读者自会从其中看到诗中人的寂寞神态、怅惘心情；同时也会想：继日暮而来的是黑夜，在柴门关闭后又将何以打发这漫漫长夜呢？这句外留下的空白，更是使人低回想象于无穷的。

　　诗的三、四两句“春草明年绿，王孙归不归”，从《楚辞·招隐士》“王孙游兮不归，春草生兮萋萋”句化来。但赋是因游子久去而叹其不归，这两句诗则在与行人分手的当天就惟恐其久去不归。唐汝询在《唐诗解》中概括这首诗的内容为：“扉掩于暮，居人之离思方深；草绿有时，行人之归期难必。”而“归期难必”，正是“离思方深”的一个原因。“归不归”，作为一句问话，照说应当在相别之际向行人提出，这里却让它在行人已去、日暮掩扉之时才浮上居人的心头，成了一个并没有问出口的悬念。这样，所写的就不是一句送别时照例要讲的话，而是“相送罢”后内心深情的流露，说明诗中人一直到日暮还为离思所笼罩，虽然刚刚分手，已盼其早日归来，又怕其久不归来了。前面说，从相送到送罢，从“相送罢”到“掩柴扉”，中间跳越了两段时间；这里，在送别当天的日暮时就想到来年的春草绿，而问那时归不归，这又是从当前跳到未来，跳越的时间就更长了。

　　这首送别诗，不写离亭饯别的依依不舍，却更进一层写冀望别后重聚。这是超出一般送别诗的所在。开头隐去送别情景，以“送罢”落笔，继而写别后回家寂寞之情更浓更稠，为望其再来的题意作了铺垫，于是想到春草再绿自有定期，离人回归却难一定。惜别之情，自在话外。意中有意，味外有味，真是匠心别运，高人一筹。

　　王维善于从生活中拾取看似平凡的素材，运用朴素、自然的语言，来显示深厚、真挚的感情，令人神远。这首《山中送别》诗就是这样的。

sòng bié /shān zhōng sòng bié /sòng yǒu fān yì jí zhù shì

fān yì
zài shēn shān zhōng sòng zǒu le hǎo yǒu ，xī yáng luò xià bǎ chái mén bàn yǎn 。
chūn cǎo dào míng nián cuī shēng xīn lǜ ，péng yǒu ā nǐ néng bú néng huí hái ？

zhù shì
⑴yǎn ：guān bì 。chái fēi ：chái mén 。
⑵míng nián ：yī zuò “nián nián ”。
⑶wáng sūn ：guì zú de zǐ sūn ，zhè lǐ zhǐ sòng bié de yǒu rén 。

sòng bié /shān zhōng sòng bié /sòng yǒu jiàn shǎng

　　zhè shǒu 《shān zhōng sòng bié 》shī ，bú xiě lí tíng jiàn bié de qíng jǐng ，ér shì jiàng xīn bié yùn ，xuǎn qǔ le yǔ yī bān sòng bié shī quán rán bú tóng de xià bǐ zhe mò zhī diǎn 。

　　shī de shǒu jù “shān zhōng xiàng sòng bà ”，zài yī kāi tóu jiù gào sù dú zhě xiàng sòng yǐ bà ，bǎ sòng háng shí de huà bié chǎng miàn 、xī bié qíng huái ，yòng yī gè kàn sì háo wú gǎn qíng sè cǎi de “bà ”zì yī bǐ dài guò 。zhè lǐ ，cóng xiàng sòng dào sòng bà ，tiào yuè le yī duàn shí jiān 。ér cì jù cóng bái zhòu sòng zǒu háng rén yī xià zǐ xiě dào “rì mù yǎn chái fēi ”，zé yòu tiào yuè le yī duàn gèng zhǎng de shí jiān 。shī rén zài bǎ shēng huó jiē rù shī piān shí ，jiǎn qù le zài zhè duàn shí jiān nèi sòng háng zhě de suǒ gǎn suǒ xiǎng ，dōu dāng zuò àn chǎng chù lǐ le 。

　　duì lí bié yǒu tǐ yàn de rén dōu zhī dào ，háng rén jiāng qù de piàn kè gù rán lìng rén àn rán hún xiāo ，dàn yī zhǒng jì mò zhī gǎn 、chàng wǎng zhī qíng wǎng wǎng zài bié hòu dāng tiān de rì mù shí huì biàn dé gèng nóng zhòng 、gèng chóu mì 。zài zhè lí chóu bié hèn zuì nán pái qiǎn de shí kè ，yào xiě de dōng xī yě dìng bì shì qiān tóu wàn xù de ；kě shì ，shī zhī xiě le yī gè “yǎn chái fēi ”de jǔ dòng 。zhè shì shān jū de rén měi tiān dào rì mù shí dōu yào zuò de jí qí píng cháng de shì qíng ，kàn sì yǔ bái zhòu sòng bié bìng wú guān lián 。ér shī rén què bǎ zhè běn lái hù bú guān lián de liǎng jiàn shì lián zài le yī qǐ ，shǐ zhè běn lái tiān tiān zhòng fù de háng dòng xiǎn shì chū yǔ wǎng rì bú tóng de yì wèi ，cóng ér yù bié qíng yú háng jiān ，jiàn lí chóu yú zì lǐ 。dú zhě zì huì cóng qí zhōng kàn dào shī zhōng rén de jì mò shén tài 、chàng wǎng xīn qíng ；tóng shí yě huì xiǎng ：jì rì mù ér lái de shì hēi yè ，zài chái mén guān bì hòu yòu jiāng hé yǐ dǎ fā zhè màn màn zhǎng yè ne ？zhè jù wài liú xià de kōng bái ，gèng shì shǐ rén dī huí xiǎng xiàng yú wú qióng de 。

　　shī de sān 、sì liǎng jù “chūn cǎo míng nián lǜ ，wáng sūn guī bú guī ”，cóng 《chǔ cí ·zhāo yǐn shì 》“wáng sūn yóu xī bú guī ，chūn cǎo shēng xī qī qī ”jù huà lái 。dàn fù shì yīn yóu zǐ jiǔ qù ér tàn qí bú guī ，zhè liǎng jù shī zé zài yǔ háng rén fèn shǒu de dāng tiān jiù wéi kǒng qí jiǔ qù bú guī 。táng rǔ xún zài 《táng shī jiě 》zhōng gài kuò zhè shǒu shī de nèi róng wéi ：“fēi yǎn yú mù ，jū rén zhī lí sī fāng shēn ；cǎo lǜ yǒu shí ，háng rén zhī guī qī nán bì 。”ér “guī qī nán bì ”，zhèng shì “lí sī fāng shēn ”de yī gè yuán yīn 。“guī bú guī ”，zuò wéi yī jù wèn huà ，zhào shuō yīng dāng zài xiàng bié zhī jì xiàng háng rén tí chū ，zhè lǐ què ràng tā zài háng rén yǐ qù 、rì mù yǎn fēi zhī shí cái fú shàng jū rén de xīn tóu ，chéng le yī gè bìng méi yǒu wèn chū kǒu de xuán niàn 。zhè yàng ，suǒ xiě de jiù bú shì yī jù sòng bié shí zhào lì yào jiǎng de huà ，ér shì “xiàng sòng bà ”hòu nèi xīn shēn qíng de liú lù ，shuō míng shī zhōng rén yī zhí dào rì mù hái wéi lí sī suǒ lóng zhào ，suī rán gāng gāng fèn shǒu ，yǐ pàn qí zǎo rì guī lái ，yòu pà qí jiǔ bú guī lái le 。qián miàn shuō ，cóng xiàng sòng dào sòng bà ，cóng “xiàng sòng bà ”dào “yǎn chái fēi ”，zhōng jiān tiào yuè le liǎng duàn shí jiān ；zhè lǐ ，zài sòng bié dāng tiān de rì mù shí jiù xiǎng dào lái nián de chūn cǎo lǜ ，ér wèn nà shí guī bú guī ，zhè yòu shì cóng dāng qián tiào dào wèi lái ，tiào yuè de shí jiān jiù gèng zhǎng le 。

　　zhè shǒu sòng bié shī ，bú xiě lí tíng jiàn bié de yī yī bú shě ，què gèng jìn yī céng xiě jì wàng bié hòu zhòng jù 。zhè shì chāo chū yī bān sòng bié shī de suǒ zài 。kāi tóu yǐn qù sòng bié qíng jǐng ，yǐ “sòng bà ”luò bǐ ，jì ér xiě bié hòu huí jiā jì mò zhī qíng gèng nóng gèng chóu ，wéi wàng qí zài lái de tí yì zuò le pù diàn ，yú shì xiǎng dào chūn cǎo zài lǜ zì yǒu dìng qī ，lí rén huí guī què nán yī dìng 。xī bié zhī qíng ，zì zài huà wài 。yì zhōng yǒu yì ，wèi wài yǒu wèi ，zhēn shì jiàng xīn bié yùn ，gāo rén yī chóu 。

　　wáng wéi shàn yú cóng shēng huó zhōng shí qǔ kàn sì píng fán de sù cái ，yùn yòng pǔ sù 、zì rán de yǔ yán ，lái xiǎn shì shēn hòu 、zhēn zhì de gǎn qíng ，lìng rén shén yuǎn 。zhè shǒu 《shān zhōng sòng bié 》shī jiù shì zhè yàng de 。