送灵澈上人翻译及注释

翻译
青苍的竹林寺，近晚时传来深远的钟声。
背着斗笠披着斜阳，独回青山渐行渐远。

注释
⑴灵澈上人：唐代著名僧人，本姓杨，字源澄，会稽（今浙江绍兴）人，后为云门寺僧。上人，对僧人的敬称。
⑵苍苍：深青色。竹林寺：在现在江苏丹徒南。
⑶杳（yǎo）杳：深远的样子。
⑷荷（hè）笠：背着斗笠。荷，背着。

送灵澈上人鉴赏

　　这首小诗记叙诗人在傍晚送灵澈返竹林寺时的心情，它即景抒情，构思精致，语言精炼，素朴秀美，是唐代山水诗的名篇。

　　前二句想望苍苍山林中的灵澈归宿处，远远传来寺院报时的钟响，点明时已黄昏，仿佛催促灵澈归山。诗人出以想象之笔，创造了一个清远幽渺的境界。此二句重在写景，景中也寓之以情。后二句即写灵澈辞别归去情景。灵澈戴着斗笠，披带夕阳余晖，独自向青山走去，越来越远。“青山”即应首句“苍苍竹林寺”，点出寺在山林。“独归远”显出诗人伫立目送，依依不舍，结出别意。只写行者，未写送者，而诗人久久伫立，目送友人远去的形象仍显得非常生动。全诗表达了诗人对灵澈的深挚的情谊，也表现出灵澈归山的清寂的风度。送别多半黯然情伤，这首送别诗却有一种闲淡的意境，和作者的寂寞心情。

　　刘长卿和灵澈相遇又离别于润州，大约在公元769—770年（唐代宗大历四、五年）间。刘长卿于公元761年（唐肃宗上元二年）从贬谪南巴（今广东茂名南）归来，一直失意待官，心情郁闷。灵澈此时诗名未著，云游江南，心情也不大得意，在润州逗留后，将返回浙江。一个宦途失意客，一个方外归山僧，在出世入世的问题上，可以殊途同归，同有不遇的体验，共怀淡泊的胸襟。这首小诗表现的就是这样一种境界。

　　精美如画，是这首诗的明显特点。但这帧画不仅以画面上的山水、人物动人，而且以画外的诗人自我形象，令人回味不尽。那寺院传来的声声暮钟，触动诗人的思绪；这青山独归的灵澈背影，勾惹诗人的归意。耳闻而目送，心思而神往，正是隐藏在画外的诗人形象。他深情，但不为离别感伤，而由于同怀淡泊；他沉思，也不为僧儒殊途，而由于趋归意同。这就是说，这首送别诗的主旨在于寄托着、也表露出诗人不遇而闲适、失意而淡泊的情怀，因而构成一种闲淡的意境。十八世纪法国狄德罗评画时说过：“凡是富于表情的作品可以同时富于景色，只要它具有尽可能具有的表情，它也就会有足够的景色。”（《绘画论》）此诗如画，其成功的原因亦如绘画，景色的优美正由于抒情的精湛。

送灵澈上人创作背景

sòng líng chè shàng rén fān yì jí zhù shì

fān yì
qīng cāng de zhú lín sì ，jìn wǎn shí chuán lái shēn yuǎn de zhōng shēng 。
bèi zhe dòu lì pī zhe xié yáng ，dú huí qīng shān jiàn háng jiàn yuǎn 。

zhù shì
⑴líng chè shàng rén ：táng dài zhe míng sēng rén ，běn xìng yáng ，zì yuán chéng ，huì jī （jīn zhè jiāng shào xìng ）rén ，hòu wéi yún mén sì sēng 。shàng rén ，duì sēng rén de jìng chēng 。
⑵cāng cāng ：shēn qīng sè 。zhú lín sì ：zài xiàn zài jiāng sū dān tú nán 。
⑶yǎo （yǎo）yǎo ：shēn yuǎn de yàng zǐ 。
⑷hé （hè）lì ：bèi zhe dòu lì 。hé ，bèi zhe 。

sòng líng chè shàng rén jiàn shǎng

　　zhè shǒu xiǎo shī jì xù shī rén zài bàng wǎn sòng líng chè fǎn zhú lín sì shí de xīn qíng ，tā jí jǐng shū qíng ，gòu sī jīng zhì ，yǔ yán jīng liàn ，sù pǔ xiù měi ，shì táng dài shān shuǐ shī de míng piān 。

　　qián èr jù xiǎng wàng cāng cāng shān lín zhōng de líng chè guī xiǔ chù ，yuǎn yuǎn chuán lái sì yuàn bào shí de zhōng xiǎng ，diǎn míng shí yǐ huáng hūn ，fǎng fó cuī cù líng chè guī shān 。shī rén chū yǐ xiǎng xiàng zhī bǐ ，chuàng zào le yī gè qīng yuǎn yōu miǎo de jìng jiè 。cǐ èr jù zhòng zài xiě jǐng ，jǐng zhōng yě yù zhī yǐ qíng 。hòu èr jù jí xiě líng chè cí bié guī qù qíng jǐng 。líng chè dài zhe dòu lì ，pī dài xī yáng yú huī ，dú zì xiàng qīng shān zǒu qù ，yuè lái yuè yuǎn 。“qīng shān ”jí yīng shǒu jù “cāng cāng zhú lín sì ”，diǎn chū sì zài shān lín 。“dú guī yuǎn ”xiǎn chū shī rén zhù lì mù sòng ，yī yī bú shě ，jié chū bié yì 。zhī xiě háng zhě ，wèi xiě sòng zhě ，ér shī rén jiǔ jiǔ zhù lì ，mù sòng yǒu rén yuǎn qù de xíng xiàng réng xiǎn dé fēi cháng shēng dòng 。quán shī biǎo dá le shī rén duì líng chè de shēn zhì de qíng yì ，yě biǎo xiàn chū líng chè guī shān de qīng jì de fēng dù 。sòng bié duō bàn àn rán qíng shāng ，zhè shǒu sòng bié shī què yǒu yī zhǒng xián dàn de yì jìng ，hé zuò zhě de jì mò xīn qíng 。

　　liú zhǎng qīng hé líng chè xiàng yù yòu lí bié yú rùn zhōu ，dà yuē zài gōng yuán 769—770nián （táng dài zōng dà lì sì 、wǔ nián ）jiān 。liú zhǎng qīng yú gōng yuán 761nián （táng sù zōng shàng yuán èr nián ）cóng biǎn zhé nán bā （jīn guǎng dōng mào míng nán ）guī lái ，yī zhí shī yì dài guān ，xīn qíng yù mèn 。líng chè cǐ shí shī míng wèi zhe ，yún yóu jiāng nán ，xīn qíng yě bú dà dé yì ，zài rùn zhōu dòu liú hòu ，jiāng fǎn huí zhè jiāng 。yī gè huàn tú shī yì kè ，yī gè fāng wài guī shān sēng ，zài chū shì rù shì de wèn tí shàng ，kě yǐ shū tú tóng guī ，tóng yǒu bú yù de tǐ yàn ，gòng huái dàn bó de xiōng jīn 。zhè shǒu xiǎo shī biǎo xiàn de jiù shì zhè yàng yī zhǒng jìng jiè 。

　　jīng měi rú huà ，shì zhè shǒu shī de míng xiǎn tè diǎn 。dàn zhè zhēn huà bú jǐn yǐ huà miàn shàng de shān shuǐ 、rén wù dòng rén ，ér qiě yǐ huà wài de shī rén zì wǒ xíng xiàng ，lìng rén huí wèi bú jìn 。nà sì yuàn chuán lái de shēng shēng mù zhōng ，chù dòng shī rén de sī xù ；zhè qīng shān dú guī de líng chè bèi yǐng ，gōu rě shī rén de guī yì 。ěr wén ér mù sòng ，xīn sī ér shén wǎng ，zhèng shì yǐn cáng zài huà wài de shī rén xíng xiàng 。tā shēn qíng ，dàn bú wéi lí bié gǎn shāng ，ér yóu yú tóng huái dàn bó ；tā chén sī ，yě bú wéi sēng rú shū tú ，ér yóu yú qū guī yì tóng 。zhè jiù shì shuō ，zhè shǒu sòng bié shī de zhǔ zhǐ zài yú jì tuō zhe 、yě biǎo lù chū shī rén bú yù ér xián shì 、shī yì ér dàn bó de qíng huái ，yīn ér gòu chéng yī zhǒng xián dàn de yì jìng 。shí bā shì jì fǎ guó dí dé luó píng huà shí shuō guò ：“fán shì fù yú biǎo qíng de zuò pǐn kě yǐ tóng shí fù yú jǐng sè ，zhī yào tā jù yǒu jìn kě néng jù yǒu de biǎo qíng ，tā yě jiù huì yǒu zú gòu de jǐng sè 。”（《huì huà lùn 》）cǐ shī rú huà ，qí chéng gōng de yuán yīn yì rú huì huà ，jǐng sè de yōu měi zhèng yóu yú shū qíng de jīng zhàn 。

sòng líng chè shàng rén chuàng zuò bèi jǐng