如梦令·春景翻译及注释

翻译
　　黄莺用嘴衔过的花更加红润，燕子用尾点扫的水波泛起绿色的涟漪。天寒手冷，玉笙冰凉，但吹笙的人却亢奋地吹起《小梅花》曲子，声音宏亮悠扬， 响彻天空，听者都感到激越、雄浑，春意盎然。人们都说，照这样吹，这样吹吠下去，一定会让人和绿杨都会变得潇洒清秀。

注释
①玉笙：珍贵的管乐器。
②《小梅》：乐曲名。唐《大角曲》里有《大梅花》、《小梅花》等曲。

如梦令·春景鉴赏

　　这首词诸本题作“春景”。乃因伤春而作怀人之思。

　　首二句直笔写春。莺歌燕舞，花红水绿，旨在突出自然春光之美好。三、四句却转作悲苦语。化用李璟《山花子》“小楼吹彻玉笙寒”句。春光明媚，本应产生舒适欢畅之感受，而女主人公何以有这般与外界景物格格不入的忧伤情绪？“依旧，依旧，人与绿杨俱瘦。””是为点题之笔。柳絮杨花，标志着春色渐老，春光即逝。同时也是作为别情相思的艺术载体。飞絮蒙蒙，是那一段剪不断理还乱的念人之情。因为有那刻骨深情的相思，所以忧思约带、腰肢瘦损。“人与绿杨俱瘦。”以生动的形象表达感情，而“为伊消得人憔悴”的含意自在其中。直让人想象到一幅花落絮飞，佳人对花兴叹、怜花自怜的图画。

　　词人之心，或欲借春光盛衰之过程展示流转在节序交替中的伤春念远之情。词从愉快之景象叙起，乃欲反衬其心境之愈为悲苦。然而词人为了最大限度地达到反衬的效果，甚而不惜极尽雕琢气力状物写景，终不免落于攻琢之痕。“溜”字本写花红之鲜艳欲滴，“皱”则欲状摹水波漾漪之态，亦不可谓不巧矣！然味之终觉神韵欠焉！究其原委，就在于它显得雕琢、吃力。正如其“天连芳草”句，如换“连”为“粘”，则失于穿凿矣！故《吹剑录》谓“莺嘴”二句：“咏物形似，而少生动，与‘红杏枝头’费如许气力。”可谓一语中的。其实，很多词评家们都恰切地指出了这一点：《草堂诗余》批曰：“琢句奇峭。”《弇州山人词评》评曰“险丽。”《古今词话词品》亦云：“的是险丽矣，觉斧痕犹在。”如此雕炼奇峭，有《粹编》本要以为此词乃黄庭坚所作，实在也是事出有因。

　　“诗缘情”，贵其感发之力量，“词之为体，要眇宜修”，尤重其内在之情味意境。而由于诗、词体裁的限制，其用字造句，又特别讲究锤炼洗净。但是这种锤炼不是刻意地雕章琢句。其用心尽管良苦而出之必须自然，浑成无迹，顺手拈来，所谓“羚羊挂角，无迹可求”是也。秦观此词中，“瘦”字的运用就应该说是较为成功的。所以《草堂诗余》才又说：“春柳未必瘦，然易此字不得。”是公允之评。以花木之“瘦”比人之瘦，诗词中也不乏此例。如李清照“莫道不销魂，帘卷西风，人比黄花瘦。”（《醉花阴》）“知否，知否，应是绿肥红瘦。”（《如梦令》）程垓“人瘦也，比梅花，瘦几分。”（《摊破江城子》）新鲜奇特，形象生动，各具情深。

　　“文章千古事，得失寸心知。”其得其失，均当以审慎公允态度待之，不隐其得，不讳其失，对文学艺术的研究都是有益的。

rú mèng lìng ·chūn jǐng fān yì jí zhù shì

fān yì
　　huáng yīng yòng zuǐ xián guò de huā gèng jiā hóng rùn ，yàn zǐ yòng wěi diǎn sǎo de shuǐ bō fàn qǐ lǜ sè de lián yī 。tiān hán shǒu lěng ，yù shēng bīng liáng ，dàn chuī shēng de rén què kàng fèn dì chuī qǐ 《xiǎo méi huā 》qǔ zǐ ，shēng yīn hóng liàng yōu yáng ， xiǎng chè tiān kōng ，tīng zhě dōu gǎn dào jī yuè 、xióng hún ，chūn yì àng rán 。rén men dōu shuō ，zhào zhè yàng chuī ，zhè yàng chuī fèi xià qù ，yī dìng huì ràng rén hé lǜ yáng dōu huì biàn dé xiāo sǎ qīng xiù 。

zhù shì
①yù shēng ：zhēn guì de guǎn lè qì 。
②《xiǎo méi 》：lè qǔ míng 。táng 《dà jiǎo qǔ 》lǐ yǒu 《dà méi huā 》、《xiǎo méi huā 》děng qǔ 。

rú mèng lìng ·chūn jǐng jiàn shǎng

　　zhè shǒu cí zhū běn tí zuò “chūn jǐng ”。nǎi yīn shāng chūn ér zuò huái rén zhī sī 。

　　shǒu èr jù zhí bǐ xiě chūn 。yīng gē yàn wǔ ，huā hóng shuǐ lǜ ，zhǐ zài tū chū zì rán chūn guāng zhī měi hǎo 。sān 、sì jù què zhuǎn zuò bēi kǔ yǔ 。huà yòng lǐ jǐng 《shān huā zǐ 》“xiǎo lóu chuī chè yù shēng hán ”jù 。chūn guāng míng mèi ，běn yīng chǎn shēng shū shì huān chàng zhī gǎn shòu ，ér nǚ zhǔ rén gōng hé yǐ yǒu zhè bān yǔ wài jiè jǐng wù gé gé bú rù de yōu shāng qíng xù ？“yī jiù ，yī jiù ，rén yǔ lǜ yáng jù shòu 。””shì wéi diǎn tí zhī bǐ 。liǔ xù yáng huā ，biāo zhì zhe chūn sè jiàn lǎo ，chūn guāng jí shì 。tóng shí yě shì zuò wéi bié qíng xiàng sī de yì shù zǎi tǐ 。fēi xù méng méng ，shì nà yī duàn jiǎn bú duàn lǐ hái luàn de niàn rén zhī qíng 。yīn wéi yǒu nà kè gǔ shēn qíng de xiàng sī ，suǒ yǐ yōu sī yuē dài 、yāo zhī shòu sǔn 。“rén yǔ lǜ yáng jù shòu 。”yǐ shēng dòng de xíng xiàng biǎo dá gǎn qíng ，ér “wéi yī xiāo dé rén qiáo cuì ”de hán yì zì zài qí zhōng 。zhí ràng rén xiǎng xiàng dào yī fú huā luò xù fēi ，jiā rén duì huā xìng tàn 、lián huā zì lián de tú huà 。

　　cí rén zhī xīn ，huò yù jiè chūn guāng shèng shuāi zhī guò chéng zhǎn shì liú zhuǎn zài jiē xù jiāo tì zhōng de shāng chūn niàn yuǎn zhī qíng 。cí cóng yú kuài zhī jǐng xiàng xù qǐ ，nǎi yù fǎn chèn qí xīn jìng zhī yù wéi bēi kǔ 。rán ér cí rén wéi le zuì dà xiàn dù dì dá dào fǎn chèn de xiào guǒ ，shèn ér bú xī jí jìn diāo zhuó qì lì zhuàng wù xiě jǐng ，zhōng bú miǎn luò yú gōng zhuó zhī hén 。“liū ”zì běn xiě huā hóng zhī xiān yàn yù dī ，“zhòu ”zé yù zhuàng mó shuǐ bō yàng yī zhī tài ，yì bú kě wèi bú qiǎo yǐ ！rán wèi zhī zhōng jiào shén yùn qiàn yān ！jiū qí yuán wěi ，jiù zài yú tā xiǎn dé diāo zhuó 、chī lì 。zhèng rú qí “tiān lián fāng cǎo ”jù ，rú huàn “lián ”wéi “zhān ”，zé shī yú chuān záo yǐ ！gù 《chuī jiàn lù 》wèi “yīng zuǐ ”èr jù ：“yǒng wù xíng sì ，ér shǎo shēng dòng ，yǔ ‘hóng xìng zhī tóu ’fèi rú xǔ qì lì 。”kě wèi yī yǔ zhōng de 。qí shí ，hěn duō cí píng jiā men dōu qià qiē dì zhǐ chū le zhè yī diǎn ：《cǎo táng shī yú 》pī yuē ：“zhuó jù qí qiào 。”《yān zhōu shān rén cí píng 》píng yuē “xiǎn lì 。”《gǔ jīn cí huà cí pǐn 》yì yún ：“de shì xiǎn lì yǐ ，jiào fǔ hén yóu zài 。”rú cǐ diāo liàn qí qiào ，yǒu 《cuì biān 》běn yào yǐ wéi cǐ cí nǎi huáng tíng jiān suǒ zuò ，shí zài yě shì shì chū yǒu yīn 。

　　“shī yuán qíng ”，guì qí gǎn fā zhī lì liàng ，“cí zhī wéi tǐ ，yào miǎo yí xiū ”，yóu zhòng qí nèi zài zhī qíng wèi yì jìng 。ér yóu yú shī 、cí tǐ cái de xiàn zhì ，qí yòng zì zào jù ，yòu tè bié jiǎng jiū chuí liàn xǐ jìng 。dàn shì zhè zhǒng chuí liàn bú shì kè yì dì diāo zhāng zhuó jù 。qí yòng xīn jìn guǎn liáng kǔ ér chū zhī bì xū zì rán ，hún chéng wú jì ，shùn shǒu niān lái ，suǒ wèi “líng yáng guà jiǎo ，wú jì kě qiú ”shì yě 。qín guān cǐ cí zhōng ，“shòu ”zì de yùn yòng jiù yīng gāi shuō shì jiào wéi chéng gōng de 。suǒ yǐ 《cǎo táng shī yú 》cái yòu shuō ：“chūn liǔ wèi bì shòu ，rán yì cǐ zì bú dé 。”shì gōng yǔn zhī píng 。yǐ huā mù zhī “shòu ”bǐ rén zhī shòu ，shī cí zhōng yě bú fá cǐ lì 。rú lǐ qīng zhào “mò dào bú xiāo hún ，lián juàn xī fēng ，rén bǐ huáng huā shòu 。”（《zuì huā yīn 》）“zhī fǒu ，zhī fǒu ，yīng shì lǜ féi hóng shòu 。”（《rú mèng lìng 》）chéng gāi “rén shòu yě ，bǐ méi huā ，shòu jǐ fèn 。”（《tān pò jiāng chéng zǐ 》）xīn xiān qí tè ，xíng xiàng shēng dòng ，gè jù qíng shēn 。

　　“wén zhāng qiān gǔ shì ，dé shī cùn xīn zhī 。”qí dé qí shī ，jun1 dāng yǐ shěn shèn gōng yǔn tài dù dài zhī ，bú yǐn qí dé ，bú huì qí shī ，duì wén xué yì shù de yán jiū dōu shì yǒu yì de 。