《少年游 重阳过後》原文及翻译赏析

朝代：宋朝

作者：晏殊

原文：

赏析/鉴赏

【注释】：此词咏木芙蓉。秋风萧瑟，落叶纷纷，而芙蓉花却独自开得分外艳丽。这不畏严霜的木芙蓉象征着爱情的坚贞、高洁，因此词人要特地把它留赠给自己的意中人。“重阳过后”三句为景语，写重阳过后自然景物的变化。西风凄紧，庭叶飘零，渲染出清秋萧索的气氛。紧接“朱阑”三句，作者在凄清的背景下，反出一艳笔：在这秋日的清晨，芙蓉（秋天开白、黄或淡红色花 ）在枝梢簇集一处，淡雅美丽。这里用对比、反衬手法，益见出在清秋开放的芙蓉之可贵。“霜前月下”三句着意刻画的是：在清霜中，在明月下，那微斜的红花、淡黄的小蕊，是多么鲜明美丽，真的要叫春天回转了。“霜前月下”，泛写芙蓉开放的环境 ，从另一角度补充“ 朱阑向晓 ”句意：“斜红淡蕊”，具体刻画出芙蓉的“妖艳”；“明媚欲回春”，是芙蓉所引起的强烈感受，它似乎能把萧瑟的秋季化作美好的春天。结拍二句承上抒怀：不要把这美玉般的花儿随便地摘下来，还是留着它赠送给意中人吧！因花及人，因人惜花，惜花亦惜人，此句为点睛之笔。这首咏物词，在咏木芙蓉的同时，自有词人的感情在。词人要把这凌霜耐冷、独傲秋庭的花儿送给意中人，实际上寄托着作者对坚贞高洁之品德的肯定与赞赏。

相关古诗分类

重阳节芙蓉花

晏殊简介

晏殊（991-1055）字同叔，著名词人、诗人、散文家，汉族，北宋抚州府临川城人（今属江西进贤县文港镇沙河人），是抚州籍第一个宰相。晏殊与其第七子晏几道（1037-1110），在当时北宋词坛上，被称为“大晏”和“小晏”。十四岁以神童入试，赐同进士出身，命为秘书省正字，迁太常寺奉礼郎、光禄寺丞、尚书户部员外郎、太子舍人、翰林学士、左庶子，仁宗即位迁右谏议大夫兼侍读学士加给事中，进礼部侍郎，拜枢密使、参知政事加尚书左丞，庆历中拜集贤殿学士、同平章事兼枢密使、礼部刑部尚书、观文殿大学士知永兴军、兵部尚书，封临淄公，谥号元献，世称晏元献。晏殊历任要职，更兼提拔后进，如范仲淹、韩琦、欧阳修等，皆出其门。

shǎng xī /jiàn shǎng

【zhù shì 】：cǐ cí yǒng mù fú róng 。qiū fēng xiāo sè ，luò yè fēn fēn ，ér fú róng huā què dú zì kāi dé fèn wài yàn lì 。zhè bú wèi yán shuāng de mù fú róng xiàng zhēng zhe ài qíng de jiān zhēn 、gāo jié ，yīn cǐ cí rén yào tè dì bǎ tā liú zèng gěi zì jǐ de yì zhōng rén 。“zhòng yáng guò hòu ”sān jù wéi jǐng yǔ ，xiě zhòng yáng guò hòu zì rán jǐng wù de biàn huà 。xī fēng qī jǐn ，tíng yè piāo líng ，xuàn rǎn chū qīng qiū xiāo suǒ de qì fēn 。jǐn jiē “zhū lán ”sān jù ，zuò zhě zài qī qīng de bèi jǐng xià ，fǎn chū yī yàn bǐ ：zài zhè qiū rì de qīng chén ，fú róng （qiū tiān kāi bái 、huáng huò dàn hóng sè huā ）zài zhī shāo cù jí yī chù ，dàn yǎ měi lì 。zhè lǐ yòng duì bǐ 、fǎn chèn shǒu fǎ ，yì jiàn chū zài qīng qiū kāi fàng de fú róng zhī kě guì 。“shuāng qián yuè xià ”sān jù zhe yì kè huà de shì ：zài qīng shuāng zhōng ，zài míng yuè xià ，nà wēi xié de hóng huā 、dàn huáng de xiǎo ruǐ ，shì duō me xiān míng měi lì ，zhēn de yào jiào chūn tiān huí zhuǎn le 。“shuāng qián yuè xià ”，fàn xiě fú róng kāi fàng de huán jìng ，cóng lìng yī jiǎo dù bǔ chōng “ zhū lán xiàng xiǎo ”jù yì ：“xié hóng dàn ruǐ ”，jù tǐ kè huà chū fú róng de “yāo yàn ”；“míng mèi yù huí chūn ”，shì fú róng suǒ yǐn qǐ de qiáng liè gǎn shòu ，tā sì hū néng bǎ xiāo sè de qiū jì huà zuò měi hǎo de chūn tiān 。jié pāi èr jù chéng shàng shū huái ：bú yào bǎ zhè měi yù bān de huā ér suí biàn dì zhāi xià lái ，hái shì liú zhe tā zèng sòng gěi yì zhōng rén ba ！yīn huā jí rén ，yīn rén xī huā ，xī huā yì xī rén ，cǐ jù wéi diǎn jīng zhī bǐ 。zhè shǒu yǒng wù cí ，zài yǒng mù fú róng de tóng shí ，zì yǒu cí rén de gǎn qíng zài 。cí rén yào bǎ zhè líng shuāng nài lěng 、dú ào qiū tíng de huā ér sòng gěi yì zhōng rén ，shí jì shàng jì tuō zhe zuò zhě duì jiān zhēn gāo jié zhī pǐn dé de kěn dìng yǔ zàn shǎng 。

xiàng guān gǔ shī fèn lèi

zhòng yáng jiē fú róng huā

yàn shū jiǎn jiè

yàn shū （991-1055）zì tóng shū ，zhe míng cí rén 、shī rén 、sàn wén jiā ，hàn zú ，běi sòng fǔ zhōu fǔ lín chuān chéng rén （jīn shǔ jiāng xī jìn xián xiàn wén gǎng zhèn shā hé rén ），shì fǔ zhōu jí dì yī gè zǎi xiàng 。yàn shū yǔ qí dì qī zǐ yàn jǐ dào （1037-1110），zài dāng shí běi sòng cí tán shàng ，bèi chēng wéi “dà yàn ”hé “xiǎo yàn ”。shí sì suì yǐ shén tóng rù shì ，cì tóng jìn shì chū shēn ，mìng wéi mì shū shěng zhèng zì ，qiān tài cháng sì fèng lǐ láng 、guāng lù sì chéng 、shàng shū hù bù yuán wài láng 、tài zǐ shě rén 、hàn lín xué shì 、zuǒ shù zǐ ，rén zōng jí wèi qiān yòu jiàn yì dà fū jiān shì dú xué shì jiā gěi shì zhōng ，jìn lǐ bù shì láng ，bài shū mì shǐ 、cān zhī zhèng shì jiā shàng shū zuǒ chéng ，qìng lì zhōng bài jí xián diàn xué shì 、tóng píng zhāng shì jiān shū mì shǐ 、lǐ bù xíng bù shàng shū 、guān wén diàn dà xué shì zhī yǒng xìng jun1 、bīng bù shàng shū ，fēng lín zī gōng ，shì hào yuán xiàn ，shì chēng yàn yuán xiàn 。yàn shū lì rèn yào zhí ，gèng jiān tí bá hòu jìn ，rú fàn zhòng yān 、hán qí 、ōu yáng xiū děng ，jiē chū qí mén 。

相关翻译

相关赏析

作者介绍

晏殊(991－1055)字同叔，北宋政治家、文学家。抚州临川（今属江西）人。七岁能文，十四岁以神童召试，赐同进士出身。在真、仁两朝从秘书省正字到知...

热门诗词推荐